Geil! Hoor ik de echte kinksters al denken. En dat is het ook. In het sexspel. Je laten domineren door een vrouw kan een heel leuk spel zijn. Tijdens de sex. Maar wat ik om me heen zie is dit vaak serieuze shit in relaties. En even vastgeketend op bed is leuk, maar 40 jaar precies dat doen wat vrouwlief je opdraagt wordt op den duur frustrerend. Toch zie je dit in veel relaties terug. Zij bepaalt of je sex hebt, wanneer je sex hebt, hoe vaak je sex hebt, waarover je mag fantaseren en zelfs naar wie je mag kijken. Of beter gezegd: naar wie of wat je vooral niet mag kijken.
Laatst had ik sex met zo een man. Al 25 jaar getrouwd en al 10 jaar geen fatsoenlijke sex meer. Hij vertelde dat ze niet meer wilde, dat ze geen zin meer had door toedoen van het krijgen van kinderen en later de overgang. Dat hij uit respect voor haar al 10 jaar alleen zo af en toe de hand aan zichzelf legde en zich daar zelfs schuldig over voelde. Maar het nodig had om niet gillend gek te worden van de behoefte om de specifieke ontspanning te voelen die vrijkomt bij het klaarkomen.
Hij zat daarbij uren op internet te staren naar seksueel vrijere dames, waaronder mijn F2F en was heel verdrietig dat zijn vrouw dat seksuele vrije niet meer had. Ze had er geen behoefte meer aan en daarmee legde ze bij hem dezelfde verwachting neer. Toen ik vroeg of hij wel toestemming had om bij mij te komen, en met mij te neuken, liet hij weten dit stiekem te doen. Heel lang had getwijfeld, maar zijn behoefte aan lichamelijke contact het had gewonnen van zijn ratio en hij maar hoopte dat ze er nooit achter zou komen. Omdat hij zielsveel van haar houdt en haar voor geen goud kwijt wilde raken. Ze waren namelijk wel maatjes door dik en dun. Ze was zijn allerbeste vriendin en wilde oud worden met haar.
Zie hier een geschetste situatie van toch wel heel veel getrouwde mannen die mij bezoeken en reden voor mij om er eens een blog aan te wijden.
De gemiddelde Nederlandse vrouw zal op bovenstaande reageren met: "Nou wat een klootzak, als ie echt van haar houdt. Zou hij jou nooit bezoeken." Maar wat die vrouwen niet beseffen is dat het evenmin liefde is om je man verplicht 40 jaar aan jouw bed te kluisteren en niet tegemoet te komen in zijn behoeften. En sex is een behoefte. Lichamelijke connectie is een behoefte. Een behoefte die mannen meer hebben als vrouwen, ook dat is een voldongen feit. Maar ontkennen dat sex een behoefte is, is je partner tekort doen en vind ik persoonlijk heel egoistisch.
Heel veel huwelijken stranden omdat hij vreemdging en daarbij is hij de grote klootzak. Punt. Maar als je gaat kijken naar waar het mis gaat in dat huwelijk moet je mijn inziens toch echt naar het hele plaatje kijken. Waarom ging hij vreemd? Wat was de aanleiding? Want getrouwde mannen gaan meestal niet vreemd zonder reden. En dat ze er niet eerlijk over zijn heeft ook een reden: Er zijn maar weinig vrouwen die het accepteren als manlief thuiskomt en zegt: " Sorry hoor schat, maar na jaaaaren mn pik te hebben afgetrokken uit respect voor jouw behoefte om niet meer te sexen, ben ik vreemdgegaan omdat ik nog wel die behoefte heb." Dan is hij immers een klootzak die geen respect heeft voor zijn vrouw. Maar hoeveel respect heb je voor jouw man en zijn behoeften als je bij hem de verwachting neerlegt, dat als jij niet meer wilt, hij ook een levenlang op geheel onthouding zal gaan. Hoeveel loyaliteit kun je verwachten, als je zelf geen loyaliteit geeft?
Om te begrijpen waar het standpunt van vrouwen vandaan komt moeten we kijken naar de opvoeding die we meekrijgen van onze ouders. Als vrouw krijg je in je rugzak mee dat een man je trouw hoort te zijn. Dit wordt door de meeste vrouwen geinterpreteerd alszijnde: je bent van mij, je kijkt alleen naar mij, je vindt alleen mij lekker, je sext alleen met mij en als ik klaar ben met sex met jou, dan ben jij ook klaar met sex. Maar is dit wel realistisch? Als voorbeeld ga ik het gieten in een praktischer vorm. De vrouw heeft een poes, de man een hond. Als de vrouw zegt: Ik ben mijn poes zat en laat hem vandaag inslapen. Kunnen we het als vrouw dan maken om tegen de man te zeggen: Ik ben jouw hond ook zat, dus jij moet hem ook laten inslapen? Ik vind van niet.
Ja, hoor ik vrouwen denken, maar dat zijn levende wezens. Hoe kun je dat nou vergelijken? Nou, heel simpel, jouw man is ook een levend wezen, met een eigen behoeftenpatroon.
Sex met maar 1 partner een levenlang Is ook niet "natuurlijk" en druist in tegen wat we als mensen in feite zijn: Onderdeel van de natuur, het slimste soort dieren uit het dierenrijk, maar nog steeds behorend tot het dierenrijk. On top of the food chain, jazeker, en ook intelligenter dan de meeste andere diersoorten. Maar nog steeds dieren. Met behoeften en instinct. Als je naar de oermens kijkt, en je beseft dat we daar van afstammen, zul je ontdekken dat mensen geen monogame dieren zijn. In de oertijd bedacht geen man bij thuiskomst van het jagen dat hij 6 maanden van huis was geweest en zijn vrouw pas 4 maanden zwanger was. Dat er dus een andere Jager langs de nederzetting was gekomen en blijkbaar zijn vrouwtje had bezwangerd. Hij maakte zich daar niet druk om. Zijn vrouwtje was van dezelfde roedel als hij en alles wat er uit zijn vrouwtje kwam als nazaat werd gevoed met wat hij als Jager thuisbracht. Trouw was hij aan haar en de roedel. Hij bracht voedsel mee en werd geprezen. Ondanks dat ook hij tijdens het jagen vast andere vrouwtjes uit andere nederzettingen had bezwangerd in zijn behoefte tot voortplanten.
Lichamelijke trouw en de gedachte je bent van mij en mag het alleen met mij doen komt voort uit beschaving. Beschaving die door hoge pieven uit de oudheid bedacht is. Niet omdat het menselijk was, maar puur uit praktischer oogpunt.
Losbandigheid bracht ziektes met zich mee, en babybooms van hier tot heb ik jou daar. Nog maar niet te spreken van zaken als onderkomen. Als ieder voor zich zou gaan, zouden er 2x zoveel huizen moeten zijn om al die alleenstaanden te herbergen. In vroeger tijden was de Kerk een vooraanstaand instituut om deze praktijkoplossingen voor maatschappelijke problemen te introduceren bij het volk. Iedereen ging naar de kerk, dus was het een mooi medium voor hoge pieven om hun ideeën voor maatschappelijke oplossingen over te brengen. En werd het woord trouw geintroduceerd.
Als mensen elkaar trouw beloven, gaan ze niet aan de sloer, zullen bepaalde ziekten afnemen, er minder kinderen geboren worden en krijg je meerpersooms huishoudens dus minder huizen te bouwen. Praktische oplossingen dus. En dat mannen dan stiekem zo af en toe ergens anders hun behoeften deden werd oogluikend toegestaan. Ook door de vrouwen. Vroeger scheidden mensen niet snel: want de kerk zegt dat dat zondig is. Dus... Maar mannen deden des tijds al van alles buiten de deur omdat hun eigen vrouw niet in die behoeften voorzag of kon voorzien. Daarvoor waren ze ook niet bij elkaar. Zij zorgde voor de kids. Hij bracht het eten thuis. Niet zoveel anders als in de oertijd.
Dat woordje trouw is alleen nogal doorgeslagen in onze beschaving. Vrouwen kregen meer rechten en zeggenschap en scheiden wordt steeds normaler. De man gaat nog steeds op zoek naar bevrediging van zijn behoeften als zijn vrouw een ander behoeftenpatroon heeft. Alleen is hij nu de klootzak omdat zij bepaalde dat hij die behoefte niet meer mocht hebben, omdat zij die behoeften niet (meer) heeft.
Totaal onrealistisch als je het mij vraagt. En heeft niks met liefde te maken, maar vooral met zeggenschap en rechten van de vrouw. Wij vrouwen vinden dat de man het zelfde behoeftenpatroon moet hebben als de vrouw. En als hij wel meer behoeften heeft en hij zich daarin niet jarenlang weet te bedwingen is hij een klootzak.
Maar dat is in mijn ogen dus geen liefde. Als je echt van elkaar houdt respecteer je de ander zijn behoeften. Zijn die meer als de jouwe, dan zul je daarin oplossingen moeten zoeken. Samen . Maar dat gaat voor de meeste vrouwen niet. Dit heeft niets met houden van te maken, maar vooral met sociale zekerheid. Want, als ze hem vrijheid geeft in behoeften te voorzien die zij zelf niet heeft, is de kans daar dat hij op den duur een vrouw vindt waarmee hij én beste vrienden kan zijn én wel in zijn behoeften wordt voorzien en dan is de kans groot dat ze alleen achterblijft. En om dat te voorkomen kluistert ze haar man dus vast op bed een levenlang.
Is dat echt houden van of een gelijkwaardige relatie? In mijn ogen dus niet. Het is vooral het recht willen hebben op zeggenschap, op zekerheid en op zogenaamde zelfde rechten als de man. Maar dan wel zonder de man het recht te geven zichzelf te zijn.
Heb je zelf niet zoveel behoefte aan lichamelijke connectie of is jouw behoefte aan sex of bepaalde sexuele handelingen niet hetzelfde als de man waarvan je houdt, zul Je moeten respecteren dat hij deze behoefte ergens anders gaat bevredigen, net als jij verwacht van hem dat hij jouw behoefte om niet te willen moet respecteren. Maak ik geen vrienden mee bij de meeste vrouwen, maar is wel mijn mening.
Ik en mijn partner sluiten heel goed aan bij elkaars sexuele behoeften, daar hebben we ook doelbewust naar gezocht toen we op zoek waren naar een nieuwe levenspartner. En hebben we vanaf het begin duidelijke afspraken over: Is er een behoefte waarin de ander niet kan voldoen, zoeken we samen naar een oplossing zonder de ander een klootzak te vinden. Ik heb bijvoorbeeld geen borsten meer door doorgemaakte ziekte, en ik weet dat hij best zo af en toe aan een tepeltje wil knabbelen. Is ook vrij normaal en hoort bij zijn seksuele behoeften waar ik me volkomen in kan vinden. We hebben dan ook de afspraak dat als hij wil, hij best eens sex mag hebben met een vrouw die wel borsten heeft. Hierbij ben ik geen moment bang om hem te verliezen daarin.
De geestelijke connectie die wij hebben en de gelijkwaardigheid die wij hebben in onze relatie is veel sterker dan hij bij welke andere vrouw ook kan ervaren en maakt ons samen sterker dan welke relatie hij ook zou kunnen krijgen met andere vrouwen. Dat maakt dat ik geen moment wakker lig als hij eens zijn behoeften buiten zou zoeken en is ook de reden waarom hij geen moment wakker ligt van mijn andere sexuele contacten. Wat ik bij hem vind, kwa diepgang vind ik niet bij die anderen en maakt ons een onverwoestbaar team wat elkaar trouw blijft tot in den dood.
Reactie plaatsen
Reacties